Als strategie om de sociale uitsluitingseffecten van overtoerisme beter te beheersen, kijken stedelijke besluitvormers in Amsterdam naar de fysieke verspreiding van evenementen om drukte, mobiliteit en asociaal gedrag beter te beheersen. Percepties van veiligheid, beveiliging en uitsluiting kunnen aanzienlijk verschillen tussen de stad en de gemeenschappen, wat haar status als toonaangevende bestemming voor homo’s in Europa bedreigt. Deze kunnen gevolgen hebben voor voorstellen die worden gedaan aan de Amsterdam Pride Week om bezoekers zoveel mogelijk te spreiden over de stad en haar omgeving. Kan het evenement, door zich buiten de ‘veilige’ binnenstad te wagen, nog steeds fungeren als een agent voor sociale verandering, of zal zijn aanwezigheid ongewenste conflicten in periurbane buurten verdringen?
